Ik deel graag inzichten. Soms zijn dat rijtechnische dingen, maar heel vaak is dat een psychologisch inzicht, zoals deze.
Wat bedoel ik met het NU(L) punt? Precies dat punt waar je met je paard lekker gaat. Precies dat niveau waarop jullie ‘zijn’. Dat punt waarop het rijden moeiteloos voelt en je paard moeiteloos beweegt. Zoek dit punt op en blijf daar. Doe niet meer en niet minder. Blijf niet rommelen of duwen.
Dat is jullie niveau. Het is belangrijk om dit te ervaren en je hier happy in te voelen. En ontzettend belangrijk dat je hierin kunt blijven. Dat je voelt hoe mooi dit is. Maar je gaat ook merken hoe lastig het is om hier niets te doen. Veel ruiters raken snel verveeld en gaan al snel weer ‘duwen’. Waarom is het zo belangrijk en krachtig dat je je hier bewust van wordt?
Dit is het punt waarop het paard zelf nieuwe dingen gaat aanbieden. En dat is iets heel anders dan dat jij het paard dingen ‘laat doen’ waar hij (of jij) nog niet aan toe is of die jullie nog niet beheersen. En dit is precies het punt, waarop ruiters vaak over de grens van het paard gaan. Je herkent dit vast ook wel. (We kennen het allemaal)
Het is mensen eigen om zichzelf onbewust op een hoger level te plaatsen dan waar we feitelijk staan. Het is ook mens eigen om altijd maar de neiging te hebben om het beter te moeten doen. Soms is het nergens op gebaseerd, omdat we die ervaring van dat ‘betere’ überhaupt niet hebben. En wat gebeurt er als je dat in de samenwerking met een paard doet? Dan stagneert alles; dan is er geen aansluiting of verbinding. Dan ben je zo druk met iets voor elkaar krijgen, dat je niet meer op de goede frequentie zit met je paard.
Het NU-punt is dus niet:
- het punt waar je was met je vorige paard waar je alles mee deed
- wat je vindt dat je nu wel moet kunnen, aangezien je dit paard al drie jaar hebt
- de klasse waarin je rijdt
- wat je stalgenoot doet met haar paard van dezelfde leeftijd
- waar je nu toch moet zijn, aangezien je een opleiding doet waarin je bepaalde oefeningen moet kunnen
Het NU-punt is waar jullie samen zijn. Het punt waarop de dingen moeiteloos gaan,
Ik wil dat dit tot je doordringt. Want het ‘zijn’ (en kunnen blijven) op dit punt levert je het volgende op:
- Je paard voelt dat hij het goed doet
- De energie is positief
- Het is het punt van totale acceptatie waarop het paard open staat voor jou
- Er is lichtheid en harmonie in het samen werken
- Het paard gaat van hieruit nieuwe dingen aanbieden
- En dit is het punt waarop je voelt dat jullie iets nieuws kunnen leren of dat jij het paard iets nieuws kunt aanleren
We gaan heel snel over de grenzen van een paard, terwijl we het niet door hebben. Door snel weer boven het NU-punt te willen rijden en dingen te vragen waar je nog niet aan toe bent, zit je altijd in de stress zone. In de oncomfortabele modus waarin je te hard moet werken, terwijl je er MINDER voor terug krijgt.
Je krijgt een reactie van het paard die veel mensen zullen interpreteren als ‘weerstand’, ‘onwil’ of ‘spanning’ of ‘taaiheid’.
Durf de nuances op te zoeken, durf hele kleine reacties te voelen in jezelf en in je paard. Voel wanneer je op dat punt zit en voel wanneer je iets meer kunt vragen of wanneer je weer dat stapje terug moet doen.
Hele sensitieve paarden geven direct aan als je boven dat NU-punt zit te duwen. Net dat tikkeltje te veel. Dan stoppen ze er gewoon mee, of ze raken zichzelf kwijt. In beide gevallen, zijn ze niet meer bereikbaar.
De magie is dat als je hier bent en je voelt dat je reactie krijgt op hele kleine veranderingen, je kunt kijken wat je paard nog meer in petto heeft. En ik geloof dat dat de mooiste manier van groei is. Oefen er eens een tijdje mee en kijk wat er gebeurt. Elke positieve verandering vanuit jullie harmonie, mag je laten gebeuren!
En het NU(L)-punt … dat schuift dan langzaam maar zeker op naar je nieuwe NU(L)-punt.
