De rug van het paard moet opbollen; waarom is jouw core stability daarbij belangrijk?

De rug van je paard hoort iets op te bollen, als een brug. Want juist met een mens op zijn rug moet zijn rug kunnen veren en deinen.  Voor het paard is dit pure noodzaak om soepel en gezond te blijven. Maar hoe kom je daar nu op een goede manier?

Het paard moet draagkracht ontwikkelen. Denk aan de brug, die is opgehangen tussen twee oevers en opbolt; De beide oevers zijn vaste elementen; daar tussenin kan de brug opbollen en veren. Die onzichtbare oevers creëer jij met je lichaam.

Heel veel paarden komen onvoldoende of helemaal niet omhoog in de rug.

Nu heeft een rug van nature een lichte S-curve en komt uit zichzelf niet omhoog. Het is dus de kunst om aanspanning van de onderlijn – waaronder buikspieren – te creëren zodat de rug en schoft omhoog komen. Het ene paard is iets functioneler gebouwd of soepeler dan het andere en dus zal je het ene paard meer moeten helpen dan het andere. Je biedt hem als het ware een frame.

Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is image.png

Het is essentieel om je paard, of dat nu een dressuurpaard, springpaard of recreatiepaard is, te ‘helpen’ om draagkracht te ontwikkelen met als resultaat een rug die kan opbollen.

Ook voor jonge en onervaren paarden is het belangrijk dat ze zo snel mogelijk met deze aanspanning getraind worden en hun lichaam goed leren gebruiken.

Met een goede core stability ben je een anker voor je paard  

Hoe loopt een paard onder het zadel als je niks doet? Hij verlengt zijn lichaam, strekt zijn nek naar voren of omhoog, holt zijn rug en laat zijn achterbenen achter zich aan lopen. De achterbenen ‘stuwen’ meer dan dat ze dragen. Soms slepen de achterbenen een beetje en sloft het paard in plaats van dat het zweeft. We zeggen dan ‘het paard loopt uit elkaar’. De gangen zijn dan vlak.

Als je als ruiter wat minder in balans bent tijdens het rijden, moet het paard ook nog eens zorgen dat hij zelf niet omvalt. Gelukkig is een paard een ster in compenseren en redt hij zich vaak wel een tijdje. Maar op de lange duur is dat niet bevorderlijk voor zijn gezondheid en kunnen er problemen ontstaan. Ik kom dit in mijn praktijk helaas vaak tegen.

Zonder stabiele ruiter wordt het paard niet geholpen en moet hij zichzelf eigenlijk maar zien te redden. Dat zou andersom moeten zijn. Core stability betekent dat je je romp stabiel (goed in evenwicht) kunt houden. Dat is iets anders dan stijf houden. Rompstabiliteit train je door de kleine spiertjes langs de wervelkolom aan te spannen.

Als ruiter zit je rechtop, het bovenlichaam is opgericht en de armen en handen zijn zo stil mogelijk. Je beweegt mee met het paard en blijft het paard tegelijkertijd een kader bieden waarbinnen hij fijn kan lopen. Lichaamsbeheersing ten top! Stabiele ruiter en stabiel paard. (zie bovenste foto bij dit artikel). Maar dat betekent niet dat je verder niets doet!

Kijk eens naar een danser waarbij je vooral de vloeiende beweging en souplesse ziet. Als je goed kijkt, zie je ook de enorme kracht in romp en ledematen die hem kracht geven waardoor het allemaal moeiteloos lijkt te gaan.

Hoe meer je je stabiliteit ontwikkelt, hoe beter het rijden wordt. Want zit je als een huis, dan is er ruimte om te voelen wat je paard nodig heeft.

Hoe langer een paard slecht beweegt hoe lastiger het is om dat om te buigen. Onder het zadel merk je dat een paard soms alles op alles zet om maar niet te hoeven veranderen; zijn bekken kantelen, zijn rug omhoog brengen, zijn hals buigen. Waarom zou hij? Hij is het misschien niet gewend en heeft zich een ander bewegingspatroon aangewend wat hem tot nu toe prima bevalt. Veranderen kost het paard moeite; hij moet ineens andere spieren gaan gebruiken. Als ruiter voel je dan de weerstand. En de kunst van het rijden is om daar wat mee te doen. Om positieve verandering te krijgen.

En waarom is jouw core stability dan zo belangrijk? Sommige paarden trekken de teugels uit je handen of maken zich hard/stijf in de rug of nek, andere paarden gaan heel hard lopen zodat ze in dit geval hun rug niet hoeven op te bollen. Andere paarden geven subtiele signalen om maar in het voor hen meest comfortabele patroon te kunnen blijven bewegen.

De uitspraak van Nuno Oliveira snijdt hout. Het woord ‘beton’ klinkt misschien wat hard, maar de strekking is helder. Een kade van de brug beweegt ook niet; die is er gewoon. Daardoor kan de brug dragen en veren. Je vraagt hoofd en hals van het paard in een positie waarin hij zijn lichaam nog vrij kan bewegen. Niets geforceerd, wel gekaderd. Dan zeg je eigenlijk ‘hier is je hals ok en hier hoef je niets meer te veranderen’. Je mag alleen ontspannen’.  Met als doel dat zijn rug en achterhand nu aan het werk gaan. En daar ligt de uitdaging. Dit vinden paarden en ruiters aanvankelijk lastig en het kost soms kracht. Dat kan onaangenaam voelen. Vraag er begeleiding bij; als de kwartjes vallen, wordt het allemaal zoveel fijner.

Een onafhankelijke zit

Als je onafhankelijk zit, hang je niet aan de teugels en knijp je niet met je benen. Je zit recht in het midden van je paard en het paard kan vrij onder je bewegen. Als ruiter ben je in staat bent om alleen die hulpen te geven die nodig zijn.

Op internet vindt je goede oefeningen voor het verbeteren van je core stability.

Bewust kijken of je vooruitgang in plaats van achteruitgang boekt

Leer voelen wanneer het ruggebruik goed is, en voel dat hij meer gaat dragen, meer gaat zweven, lichter gaat voelen, geen weerstand meer biedt en blijer wordt. En vooral sterker wordt.

Komt de rug van je paard niet omhoog? Ga ermee aan de slag.

Lees ook mijn ebook “In zeven stappen van frustratie naar voldoening” en krijg een blijer paard en een nog blijer gevoel. Download op www.equirene.nl

Ik stel het op prijs als je dit artikel deelt. Vermeld dan wel de naam Equirene erbij.

Irene Snaterse

Ontvang mijn gratis e-book!

In zeven stappen van frustratie naar voldoening.